Soms heb je geen keus. Als je ver weg wilt en binnen een redelijk aantal uren in de warme zon wilt liggen/zitten/zwemmen dan moet je een vliegtuig in. Zo gezegd, zo gedaan. Leuk is anders. Een hobby gaat het nooit worden maar het zal me ook niet tegenhouden. We hadden een klein vliegtuig. Ik vind een Boeing 737-800 een klein vliegtuig. Drie piepkleine poppenstoeltjes, dan een gangpad waar een cavia nog klem komt te zitten en dan weer drie piepkleine poppenstoeltjes. Het opstijgen is redelijk spectaculair. Lekker achtbaanspannend zal maar zeggen. Tijdens het vliegen kun je net doen of je in een bus zit.
Tenzij die omhooggepromoveerde buschauffeur die in de cockpit zit zonodig moet gaan omroepen dat we 12 km hoog zitten en dat het 45 graden onder nul is buiten. “En als u aan de linkerkant uit het raampje kijkt ziet u Nice liggen.”
Sodemieter toch op. Ik wil toch helemaal niet uit het raampje kijken en zien dat ik niet in een bus zit. En dan een half uur voor het zover is omroepen dat we gaan landen. Een half uur !!! Ik haat landen. Als zo’n ding eenmaal in de lucht zit dan ook maar in de lucht blijven. Tot overmaat van ramp zaten we op de terugweg op de achterste rij in het vliegtuig. Voordeel daarvan was dat we als eerste aan de beurt waren toen de saucijzenbroodjes langskwamen. Die waren twee rijen later al op. Nadeel was dat ik tussen twee vrolijke tiepjes ingeklemd zat. Aan het raampje De Man die voortdurend riep: “Kijk dan Net, kijk dan hoe mooi.”
“Neehee!!” riep ik dan en bleef stug voor me uit staren. Aan de linkerkant een mevrouw die vroeg of ik landen eng vond. Ik bevestigde dat en terwijl de huisjes beneden steeds groter werden jubelde ze jolig: “Ach, wij gaan altijd op de achterste rij zitten want als er iets fout gaat tijdens de landing is dit de veiligste plek.”
Het was een geweldige vakantie. En vliegen is nog altijd veiliger dan het doorsnee personeelsuitje van vandaag de dag.
Cornette's Wereld
Van mij. Voor mij.
’t is nog altijd beter dan ‘raften’ …
Als je landen met een vliegtuig haat, moet je gewoon denken dat het vervoermiddel zich transformeert tot een landtuig.
ik moet zeggen:
je schrijft leuk!
ik ben ook goed iin schrijven, zeggen ze op school,
maar als ik dan aan een boek wil beginnen, dat ik al eens heb gedaan(58 bladzijden), heb ik er midden in geen zin meer in…
maar nu even over dit verslag.
ik vind neerdalen ook wel een beetje eng, en het doet altijd verschrikkelijk veel pijn aan je oren (vind ik dan)!!! mooie verslagen!
mag je trots op zijn!
Vliegen is opstijgen, maar dus ook weer een keer naar beneden en dat is over het algemeen ook niet mijn grootste hobby. Toch is vliegen wel handig, snel en daarom doe ik af en toe alsof ik heel stoer ben… 😉
De volgende keer maar gewoon Always met vleugeltjes aandoen. Dan kun je tenminste meevliegen.
Maar je bent dus toch goed geland zonder kleerscheuren. Ik wil niet naar doen, maar dat gaat nogal eens mis. Jammer dat ik niet bij je in het vliegtuig heb gezeten anders had ik je wel weten op te vrolijken. 😉
🙂
volgende keer gewoon watten in je oren en een donkere lasbril opzetten 🙂
niks aan de hand cornette:-)
welkom thuis
groetjes
klaproos
Welkom terug….! En ik wil alles van jullie vakantie weten.
mevrouw aan de linkerkant?? Daar zat De Man.
@De Man. Tja, links en rechts hè? En in zo’n situatie is dat nog erger dan normaal. 😉
U bent er weer, gezellig! Nog erger dan bang zijn om te vliegen is reizen met iemand die bang is om te vliegen. De man kneep mijn hand contstant aan gort. Zijn paniek sloeg over op mij en dus vliegen wij niet meer. Wij laten ons liever platwalsen door een Italiaanse trucker met kamikaze neigingen.
Vermoed dat ik ook ongeveer zo in het vliegtuig zou zitten maar dan met wat codeine in de mik erbij. Maar hoorde afgelopen week dat er amper nog vliegtuigongelukken gebeuren en daarmee het veiligste vervoer is wat je kan bedenken. Gelukkig ben je heelhuids terug en was de vakantie leuk!
Ik ga liever niet ver op reis en vlieg vrijwel nooit, maar de keren dat ik het gedaan heb vond ik het fascinerend om naar beneden te kijken. En ik hield mezelf rustig met de gedachte dat als het mis zou gaan ik op slag dood zou zijn. Dus niet met de gedachte dat bussen maar heel soms neerstorten 😈
Hoewel het vandaag de dag ook helemaal niet vreemd meer is als zo’n persooneelsuitje gecombineerd wordt met een vliegtuig…
Tja, mijn hobby is het ook niet, maar dat wist je al. Maar het alternatief: anderhalve dag achter elkaar in een auto zitten, is ook niet echt wat, toch?
ik ben gek op vliegen (ook dat is een afwijking hoor ik regelmatig) en een 737-800 is toch echt niet zo’n heel klein vliegtuig.
Als je er nog een keer in moet, moet je eens proberen een exit-seat te bemachtigen, dan heb je meer beenruimte en lijkt het al heel anders (rij 14 en 15). Nadeel is dat er je wordt uitgelegd hoe je de zijdeuren moet opendoen “in case of an emergency”, dus weet ik niet helemaal zeker of dat een betere plaats voor je zou zijn.
Troost je in ieder geval met het weetje dat er geen rij 13 in het vliegtuig is, dat zou alleen maar ongeluk brengen……
Vliegen: pas naar Barcelona gedaan en inderdaad vond ik zo’n nog wat 800 toestel erg klein (zat nog in mijn hoofd met het grotere vliegtuig waarmee wij naar NY vlogen). Ik vind vliegen fascinerend, maar moet er niet te veel bij nadenken. Die achterste rij vind ik niet prettig (wij zaten naar Barcelona op de een na achterste rij). Ik zit liever wat meer naar voren.
Maar fijn dat je heelhuids terug bent.
Geweldig beschreven!!
Redbull drinken! Het geeft je vleugels!
Hahaha je laatste zin is echt hilarisch maar ik moet toegeven: you’re so right!
Welkom terug!